Spannend: op de eerste dag van de opleiding tot leefstijlcoach bij de AVLEG kies je jouw ‘studiebuddy’. Samen maak je huiswerk en bereid je de lesdagen voor. Soms bevalt die samenwerking zo goed, dat buddy’s uiteindelijk collega’s worden. Zoals leefstijlcoaches Nicole Philippens en Ester Janssen, samen eigenaar van de CooL-interventie.
Wat maakt jullie zo’n goed team?
Nicole: ‘Mensen denken wel eens dat we gewoon geluk hebben gehad dat we elkaar gevonden hebben bij de AVLEG. Maar ik vind dat goed samenwerken vooral begint met de intentie om er samen een succes van te maken. Net als in een huwelijk, eigenlijk. Natuurlijk begint het met een vonkje, maar je moet echt wel werken om dezelfde kant op te ontwikkelen. Het gaat niet vanzelf. We zijn sinds 2018 samen eigenaar van de CooL-interventie en werken dus heel intensief samen. Heel belangrijk daarbij is dat we alles bespreken, juist ook als het wel eens moeilijk is. Daar zijn we in de 11 jaar dat we elkaar kennen steeds beter in geworden.’
Geef eens een voorbeeld?
Ester: ‘Het kan, om wat voor reden dan ook, soms voelen alsof je er een beetje alleen voor staat. Dan weet je dat het onzin is, omdat we er alle twee altijd vol voor gaan, en tóch kan dat gevoel je bekruipen. Wat we geleerd hebben is om dit soort ‘onvrede’ dan vanuit je eigen gevoel te benaderen. Dan voelt het voor de ander minder als een aanval. Dat zijn niet altijd de makkelijkste gesprekken, maar je ziet wel dat er daarna dingen veranderen.’
Nicole: ‘De aandacht die er in de opleiding was voor goed samenwerken heeft ons hierbij echt geholpen. Vooral door de reflectieopdrachten hebben we veel inzicht gekregen in onszelf en in elkaar. En als je weet waar gedrag en gevoelens vandaan komen, bij jezelf en bij de ander, is het makkelijker om ermee om te gaan.’
Hoe leerde je goed samenwerken tijdens de opleiding?
Nicole: ‘We hebben bijvoorbeeld geoefend met feedback geven en ontvangen, ook op elkaar. Dat vond ik soms echt even slikken, want kritiek kan heel hard binnenkomen, bij ons alle twee. We zijn er nu veel beter in, maar we houden elkaar er nog steeds scherp op. We zijn alle twee heel perfectionistisch, dus als iemand zegt dat je iets niet goed doet, ook al is het opbouwend, dan voel je dat heel persoonlijk. In de opleiding hebben we geleerd om feedback op een andere manier te bekijken.’
Ester: Ja, want die ander stelt zich óók kwetsbaar op. En wat diegene zegt is maar een mening, geen waarheid. Het is aan jezelf wat je ermee doet.’
Waarom kozen jullie op die eerste opleidingsdag voor elkaar?
Nicole: ‘Het is al lang geleden, maar ik denk dat het een onderbuikgevoel was. Ik vond dat Ester een heel fijne uitstraling had. Zij had al een coachingsopleiding gedaan en gezondheidswetenschappen gestudeerd. Ik dacht: daar zit zoveel kennis en inhoud, díe moet ik hebben. Andere mensen liepen daar wat lollig rond, maar Ester leek me even serieus als ik zelf was.’
Ester ‘Ik was heel blij dat Yneke bij de opdracht heel duidelijk aangaf: ga met meerdere mensen in gesprek. Iemand anders had al gevraagd: ‘zullen wij’? Ik ben normaal niet iemand die de confrontatie aangaat, maar ik zei toch ‘ik ga nog wel met andere mensen praten’, ook al past dat zo niet bij mij. Ik had Nicole al leren kennen bij de allereerste oefening van die dag. Zij noemt het onderbuikgevoel en ook al ben ik wars van vaagheden, toch dekt dit wel de lading.
Interview Susanne de Joode